VILLA ROSE
Villa Rose is gevestigd aan de Bergumerdam 26 in Bergum. Waar vroeger de directeur van de zuivelfabriek woonde, is nu een woonwinkel geopend gericht op een eigentijds romantische (landelijke) stijl.
HONDERD JAAR GELEDEN... Woonwinkel Villa Rose is gevestigd in een van de meest bijzondere villa's in Bergum. Het pand werd gebouwd in het jaar 1915 als woning voor de directeur van de zuivelfabriek. In dat jaar bruiste 'De Daam'. In de naastgelegen melkfabriek werd door de vele Bergumers geld verdiend en even verderop kon men het gelijk weer uitgeven in hotel-restaurant De Drie gekroonde baarzen. Vele jaren ervoor zou zelfs Napoleon aldaar geslapen hebben volgens verhalen. Of dit ook echt waar is, zullen we misschien wel nooit weten. Wel staat boven water dat er kosten noch moeite werden gespaard om de directeurswoning te bouwen. Voor die tijd waren bijvoorbeeld een betonnen fundament en spouwmuren uniek. Architect Pykstra ontwierp de villa. Een Art Deco stijl met aan de noordkant een cottage serre-kamer met zicht op het water. In de voor- en achterkamer draaiden destijds al kachels op gasolie. Een aantal plafonds en wanden waren prachtig mooi beschilderd en een badkamer was eveneens aanwezig. Architect Pykstra (die ook de arbeiderswoningen ontwierp tegenover de jachthaven) en toemalig directeur A. Hartmans,deden de bouwaanvraag bij het gemeentehuis in Bergum.
Bij de gemeente Tytsjerksteradiel is tijdens de Tweede Wereldoorlog een deel van het archief verloren gegaan (of zoek geraakt) maar de originele bouwtekening van de directeurswoning ligt er nog altijd veilig opgeborgen. Het is opmerkelijk te noemen dat de kelder aan de zuidkant werd gepositioneerd. Deze hoort normaliter (i.v.m. de zon) aan de noordkant te zitten. De bouwtekening werd voor het grootste deel aangehouden tijdens de bouw.
Het karakteristieke pand is in zijn bestaan getuige geweest van de glorietijd in de zuivelindustrie. Zestig jaar lang werd de villa bewoond door de directeur(en) van de Bergumer melkfabriek. Begin 1975 verliet de laatste directeur (Thomas Osinga) het pand. Sindsdien is het pand onbewoonbaar en werd het nog wel gebruikt voor vergaderingen en de opslag van archiefmateriaal. Qua onderhoud ging de woning heel snel achteruit. Anno 2008 werd de woning gekocht door de woonwinkel zodat het pand gered werd van de naderende ondergang. Als eerste kreeg de villa een eigen naam: Villa Rose. Dit is de eerste foto (voor zover bekend) die nog over is gebleven in de digitale archieven van Tresoar.
Uitschrijving van de laatste directeur en bewoner, Thomas Osinga en zijn familie, in 1975. Hij ging wonen aan de Tjalling Haismastrjitte in Burgum. De daarop volgende directeuren woonden ook niet meer bij de fabriek.
|
GESCHIEDENIS
De Burgumerdaam (1908) met op de voorgrond De Drie Gekroonde Baarzen. Op de achtergrond de schoorsteen van de melkfabriek.
In 1932 werd deze foto gemaakt. De tramrails voor de tram zijn te zien. De tram reed over de Lageweg langs het Roodhert in Burgum. Vervolgens ging deze over het inmiddels geworden fietspad richting de Trambaan in Burgum op naar Quatrebras.
Een foto uit 1938.
Een foto uit 1952.
De Drie Gekroonde Baarzen.
DE VERBOUWING
In 2003 sloot de melkfabriek voorgoed haar deuren en werd het complex voor 1 miljoen euro verkocht aan Bergumer Ebe Huizinga. In 2008 werd de woning gekocht door Jan Jelle Klomp. Samen met bouwbedrijf Stienstra uit Augustinusga kon hij concluderen dat het pand grondig verbouwd moest worden maar dat de fundamenten en bouw nogal in topkwaliteit waren. In 2008 ging de verbouwing van de vervallen villa los. Het complete dak van de villa is tijdens de verbouwing gerenoveerd. Alle pannen zijn eraf geweest en het dak is van buiten geisoleerd. Op zolder werden twee dakramen en een lichtkoepel geplaatst en alle boei-delen werden geverfd. Ook werd buitenom al het stucwerk opnieuw gestucd en geverfd. De kajuit aan de voorzijde bleek door het achterstallig onderhoud voor een deel verrot te zijn. Er is besloten om de gehele kajuit weg te halen. Een jaar later is een nieuwe kajuit met exact dezelfde afmetingen geplaatst. Bijzonder is het feit dat de kajuit in 1915 al op de bouwtekening als waskamer/badkamer werd aangegeven. Een badkamer was zeer uniek in een tijd waarin het gros van de mensen naar een badhuis gingen om zich te wassen.
De dakpannen zijn misschien wel het meest bijzonder te noemen. Ze zijn van Duitse makelij en hebben de naam Kaldenkirghen. De grootste dakpannen handelaren in Nederland hadden ze niet liggen. Ze liggen ook niet strak op het dak maar juist daardoor zie je vanaf de grond dat het echte dakpannen zijn. De dakpannen van tegenwoordig liggen zo strak dat een nieuwbouw dak op een grote golfplaat lijkt.
Freddy Stienstra van Bouwbedrijf Stienstra was verantwoordelijk voor de restauratie van de villa.
De villa is in de afgelopen honderd jaar talloze keren verbouwd. Een van de meest drastische verbouwingen vond waarschijnlijk plaats in de jaren '60 net voordat directeur Thomas Osinga de woning zou betrekken. De jaren '60 staan bekend om hun strakheid. Niet alleen werden er platen voor alle paneeldeuren geslagen, ook werden vrijwel alle versiersels boven de deuren vervangen door een simpele lijst. Gelukkige bleven enkele 'dakjes' behouden en deze zijn voor vrijwel elke deur of kast nagemaakt.
|